Marcelo van Bommel

Ziekte van Lyme

Omschrijving van dit ziektebeeld

De ziekte van Lyme, Lyme-borreliose of Lymeziekte is een infectieziekte. De ziekte van Lyme kan worden overgedragen door een teek die de borreliabacterie bij zich draagt. Ongeveer twintig procent van de teken draagt de bacterie. Een beet van een besmette teek leidt echter niet altijd tot de ziekte van Lyme. Bovendien wordt de bacterie bij een beet niet direct overgedragen. Hoe langer de teek vast zit, hoe groter de kans dat de bacterie wordt overgedragen. Wanneer de teek langer dan 24 uur vast zit, vergroot dat de kans op besmetting aanzienlijk. De kans dat je verschijnselen van de ziekte van Lyme ziet bij een willekeurige tekenbeet is ongeveer drie procent. Het bekendste symptoom is de grote rode (soms blauwachtige of roze) kring rondom de tekenbeet. De uitslag verschijnt na een paar dagen tot twee weken na de tekenbeet, in sommige gevallen is er pas na drie maand uitslag te zien. De rode kring wordt in een aantal dagen groter en verdwijnt uiteindelijk vanzelf, maar de bacterie kan aanwezig blijven in het lichaam. De ziekte van Lyme gaat vaak gepaard met griepachtige symptomen. Latere klachten, zoals neurologische, gewrichts- huid- of hartklachten, zijn niet specifiek voor de ziekte van Lyme. De diagnose is dan ook lastig te stellen. In sommige gevallen raken mensen besmet zonder ooit uitslag te krijgen.

Behandelingsmogelijkheden

Als de bacterie niet met antibiotica bestreden wordt en dus in het lichaam blijft, zal de infectie schade kunnen aanrichten aan het zenuwweefsel, de gewrichten, de huid en in sommige gevallen het hart. Welke klachten er verschijnen, verschilt per persoon. Hoe eerder de ziekte wordt opgemerkt, hoe beter de antibiotica zal aanslaan. Als je binnen drie maand na een tekenbeet symptomen opmerkt, is het belangrijk om je huisarts te bezoeken. De behandeling verschilt per geval. Er bestaan sinds 2013 verschillende richtlijnen om te bepalen welke behandeling het beste bij welk geval past.